Het Klimaatakkoord is hét thema van de Provinciale Staten Verkiezingen 2019 geworden. De aandacht voor het klimaat is nodig en de brede maatschappelijke discussie over het Klimaatakkoord is een goede zaak. Duurzaamheid wegzetten als een soort religie is echter de verkeerde weg en brengt oplossingen zeker niet dichterbij.
Ondernemers zijn praktisch ingestelde mensen, kijken vooral vooruit en geven de voorkeur aan initiatief nemen, zij wachten niet af. In dit artikel worden strategische afwegingen en keuzes met betrekking tot duurzaamheid op een zakelijke wijze benaderd.
Return of investment
Bij nagenoeg alle investeringsbeslissingen wordt een rendementsanalyse gemaakt. Deze analyse is gebaseerd op toekomstverwachtingen, waarbij prestaties uit het verleden vooral als benchmark en als operationele “red flags” worden gehanteerd. Investeerders zetten momenteel op grote schaal in op solarparken. De rente op spaargelden is zeer laag of zelfs negatief en de overheidsbijdrage op PV-cellen maakt het interessant nu te participeren in beleggingsfondsen die investeren in solarparken. Daarnaast zijn er op lokaal niveau steeds meer initiatieven om grootschalig PV-cellen te plaatsen op daken van bedrijfsgebouwen, vaak gefinancierd door lokaal kapitaal. Ondernemers streven naar rendement, met solarparken lijken redelijke tot goede rendementen te behalen en de risico’s zijn te overzien.
Kostenbeheersing
Ondernemers hebben tijdens de voorbije economische crisis ervaren hoe grillig de markt is en hoe consumentenvoorkeuren in korte tijd dramatisch kunnen veranderen. Risico’s aan de omzetkant nemen toe, waardoor kostenbeheersing nog belangrijker wordt om continuïteit te borgen. Kosten van grondstoffen en energie, zeker wanneer deze van buiten de EU worden ingevoerd, zijn onderhevig aan prijsontwikkelingen op de wereldmarkt, waarbij valutarisico’s ook nog een rol kunnen spelen. Door de aanleg van solarparken, het isoleren van gebouwen en het steeds verder sluiten van de grondstoffenkringloop krijgen ondernemers steeds meer grip op de kosten en worden de kosten voorspelbaarder. Prijsrisico’s worden minder waardoor marges kunnen toenemen en de rendementen kunnen verbeteren.
Risicobeheersing
Ondernemen is risico nemen, no guts no glory. Toch streven ondernemers dagelijks naar vermindering van risico’s in de bedrijfsvoering. Voor veel risico’s kunnen verzekeringen worden afgesloten, hiervoor moeten premies worden opgebracht. Het veiligstellen van een ongestoorde aanvoer van energie en grondstoffen uit gebieden met zekere risico’s, van sociale en/of geopolitieke aard, kost als het ware een premie die in de inkoopkosten verdisconteerd wordt. Inkoop uit zogenaamde risicolanden of transport over onveilige routes of vaarwegen kunnen de prijzen sterk opdrijven en zelfs tot (tijdelijke) aanvoerstops leiden. Zo was er in de jaren 70 van de vorige eeuw een oliecrisis, waren er graantekorten in de USSR en China in de jaren 80, en zijn koper en zink een tijdlang moeilijk leverbaar geweest. Door de opwekking van stroom door zon, wind, water, geothermie en biomassa in eigen hand te nemen worden ondernemingen minder afhankelijk van geopolitieke ontwikkelingen in het buitenland en daaraan verbonden risico’s.
Perceptie van schaarste
De huidige economie kan niet zonder olie en gas. Los van de CO2-emissie-discussie staat vast dat energiebesparing en vermindering van gebruik van grondstoffen echt noodzakelijk is. De voorraden olie en gas nemen, volgens het CBS, in Nederland in 30 jaar met pakweg 60-70% af. Dat zal in de rest van de wereld niet veel minder zijn. Schaarse goederen zijn duurder, dat snapt iedereen. Toch stijgen de olieprijzen niet lineair mee met de toename van de schaarste als gevolg van het opraken van de voorraden. Anders dan landbouwproducten en dierlijk vlees groeien de voorraden olie en gas niet meer aan, het zijn immers fossiele brandstoffen die in miljoenen jaren gevormd zijn. De perceptie van schaarste in de prijsvorming van niet-hernieuwbare grond- en delfstoffen wordt kennelijk een tijdje verdrongen door onze psyche, om daarna in een later stadium via een exponentiële stijging de inhaalslag te maken. Ondernemers die aan de slag gaan met hun strategie, of een bedrijf willen overnemen, doen er goed aan oog te hebben voor de eindigheid van grondstoffen en fossiele brandstoffen.
Of het nu gaat om het rendement, om kostenbeheersing, risicobeheersing of de perceptie van schaarste, ondernemers staan voor cruciale strategische beslissingen waarbij duurzaamheid een belangrijk thema is.
De partners van Claassen, Moolenbeek & Partners kunnen u daarbij uitstekend ondersteunen. Met kennis van zaken, een zakelijke kijk op ondernemen en alles waar daarbij komt kijken.
Wim Nijman RA MA is registeraccountant en milieu-accountant en als partner verbonden aan Claassen, Moolenbeek & Partners te Winterswijk. Dit artikel is op persoonlijke titel geschreven.